Dziecko i zwierzę w jednym domu

Z pewnością niejeden rodzic w ostatnich tygodniach musiał pozostawić w domu dziecko sam na sam ze zwierzakiem. Mimo że dzieci mają stały kontakt ze swoimi pupilami i wydawałoby się, że się świetnie „dogadują”, to wciąż rodzic powinien odegrać kluczową rolę w tej relacji. Kto jak nie rodzice nauczą swoje dzieci szacunku do zwierząt?

Jak rodzic może przekazać dziecku jak powinno obchodzić się z czworonogami? Dzieci uczą się przede wszystkim przez naśladowanie. Małe dzieci jeszcze przed konfrontacją ze środowiskiem zewnętrznym wszystkie znane im zachowania podpatrzyły u rodziców. Zadaniem rodziców jest dopilnowanie, by dzieci brały z nich dobry przykład. Dlatego dobrym pomysłem będzie na samym sobie pokazywać, że zwierzętom także należy się szacunek i trzeba się z nimi dobrze obchodzić. Dodatkowo można krytykować sytuacje (zasłyszane w mediach, na ulicy), w których ktoś postąpił ze zwierzęciem źle, tak aby dziecko wiedziało, że tak nie wolno. Ważne jest, aby uświadomić dziecku, że zwierzę także odczuwa ból i pod tym względem nie różni się od nas wcale. Podaj przykład, gdy dziecko przewróciło się i odczuwało ból – porównaj to do zbitego zwierzęcia, które również czuje, ale nie może nam powiedzieć, że go boli. Dzięki takiemu podejściu uczymy dziecko empatii.

Dziecięca ciekawość to prawdziwy motor napędowy akcji, jakie podejmują dzieciaki. Naturalnym dla nich jest chęć zaczepienia, pogłaskania obcego psa, aby zbadać nowo poznane stworzenie. Ważne jest, aby pilnować, by nie dochodziło do sytuacji, gdy dziecko szarpie za ogon, czy siada na zwierzęciu (zwłaszcza obycm). Podobnie w przypadku, gdy pies je lub odpoczywa należy pilnować, aby dziecko nie zbliżało się do niego i nie przeszkadzało mu. Tak samo jak przy odczuwaniu bólu, musimy nauczyć dzieci, że psy inaczej reagują na określone zachowania i mogą czuć zagrożenie i zareagować agresją. Powinniśmy także czuwać nad zabawą naszego dziecka z psem, aby nie było miejsca na wyrwanie i zabieranie sobie zabawek (tyczy się obu stron).

Musimy pamiętać, żeby nie posługiwać się w tym wszystkim strachem i nie zastraszać dzieci. Każde takie negatywne doświadczenie może odbić się w późniejszym życiu dziecka. Przede wszystkim nauka i dawanie przykładu. Dziecko należy wyjaśnić, że pies to zwierzę, którym kierują instynkty i w sytuacji zagrożenia może zareagować agresywnie, chcąc bronić swoich zabawek lub otoczenia. Dziecko powinno wiedzieć, że pies to nie tylko mięciutkie futerko. Dobrym pomysłem będzie przekazanie dziecku wiedzy, jak ma postępować, gdy napotka agresywnego psa: nie można go zaczepiać, wykonywać gwałtownych ruchów, nawiązywać długiego kontaktu wzorkowego. Należy pozostać w bezruchu, nie machać rękami ani tupać.

Takie „lekcje” z pewnością zaprocentują w przyszłości. Ważne jest, aby dzieci pamiętały, że zabawa z psem to nie tylko przyjemność, ale także szereg obowiązków i potencjalne zagrożenia płynące z nieodpowiedniego zachowania.